Pani Kasiu proszę powiedzieć kilka słów o sobie:

  - Od czego tu zacząć - to długa historia ( śmiech* ). W gastronomii pracuje od 1994 roku. W sumie to pracowałam całe życie w jednej restauracji z małą przerwą.
Przeszłam różne szczeble kariery w tym zawodzie, dlatego prowadzenie restauracji nie jest dla mnie niczym obcym. Jest to moja pasja i sposób na życie. Kocham to co robię i ciągle staram się rozwijać w tym zakresie. Lubię się spełniać, podejmować nowe wyzwania i tworzyć. Wszystko co robię w tym zakresie płynie tak naprawdę z mojego serca.
Bardzo się cieszę, że trafiłam do Goleniowa , bo tutaj czuję spokój i dobrą energię, do tego ludzie są przyjaźni i pomocni , a to daje radość i siłę do działania ….

  Gastronomia to styl życia . Jeśli ktoś chce otworzyć restaurację tylko dla zysku nie czując tego zawodu, to rzadko się to udaje inwestorowi . Gastronomię trzeba lubić i poświęcić całą swoją energię i czas, a ja to uwielbiam. Razem z moim wspaniałym teamem ciężko pracujemy , ciągle coś zmieniamy , rozwijamy się , dlatego wiem ,że uda się nam sprostać wymogom klienta. Najlepszą zapłatą są miłe słowa jakie płyną z ust zadowolonych gości i to jest balsam dla naszej duszy , bo wtedy wiemy ,że to co robimy ma sens.
Wracając do pytania(śmiech*)…
Prowadząc restaurację w Szczecinie, przez wiele długich lat, kładłam nacisk na mój rozwój osobisty aby posiadać kompleksowe wykształcenie w tym zakresie.
Najpierw skończyłam pedagogikę i jestem instruktorem praktyk zawodowych, dlatego zapraszam uczniów szkoły zawodowej czy technikum na praktyki zawodowe do mnie, skończyłam też Zarządzanie Biznesem, Księgowość, co dało mi pojęcie o marketingu, finansach i prowadzeniu restauracji od strony zarządzania , ukończenie studiów BHP i Technologii żywności dało mi dużą wiedzę i niezależność .
Wykształcenie daje mi kompleksową wiedzę ale również otwiera mi różne „furki” w życiu.

Co było najtrudniejsze w rozpoczęciu , otwarciu restauracji?

  - Nie wiem czy mogę to powiedzieć ( śmiech*) ale prąd . Było to najbardziej stresujące. Czy mi wystarczy na tyle energii żeby podłączyć wszystkie urządzenia, mówimy o elektrycznej , bo mojej wewnętrznej, to ja wiedziałam, że mi wystarczy(śmiech*). Wybierając urządzenia musiałam wszystko sobie przeliczać z V na A i odwrotnie (śmiech*). W zasadzie to było najbardziej stresujące.

 

 

Co było najprzyjemniejsze ?

- Po przejęciu lokalu Manufactura Cafe zamknęliśmy go na tydzień . Najpierw była położona instalacja elektryczna, później zostały przygotowane rury do wyciągu. Dzień po dniu coś się zmieniało . Jak roboty brudne zostały zakończone to zaczęliśmy zmieniać wnętrze – tapeta , obrazy, zasłony…. restauracja nabierała ciepła. Tak , to mi się najbardziej podobało , bo ja lubię przytulne wnętrza. Może nie jest jeszcze do końca tak jakbym chciała ale codziennie coś dokładam , coś kupuję nowego do lokalu aby ocieplać wizerunek. Zostało jeszcze wiele rzeczy do zrobienia ale w niedługim czasie wszystko zrealizujemy. Teraz skupiamy się na poznawaniu naszych gości, to jest najważniejsze , pytamy czy smakuje im jedzenie, czy są zadowoleni z tego miejsca . Najważniejszym i najprzyjemniejszym dla nas jest uśmiech zadowolonego klienta , ponieważ to dla nich to tworzymy.